(3) Tiada apa jua dalam seksyen ini boleh menghalang seseorang pengendali berlesen perkhidmatan kenderaan perkhidmatan awam daripada mengecualikan mana-mana orang, selain orang yang dikecualikan oleh Menteri di bawah subseksyen (2), daripada membayar apa-apa tambang bagi apa-apa tempoh, jika suatu permohonan bagi pengecualian sedemikian dibuat oleh pengendali berlesen itu dan permohonan itu telah diluluskan oleh Ketua Pengarah Pengangkutan Awam Darat secara bertulis, tertakluk kepada apa-apa syarat yang difikirkannya patut.
(4) Seseorang yang menuntut, mengutip atau memegang simpan atau cuba untuk menuntut, mengutip atau memegang simpan tambang dengan melanggar subseksyen (1) melakukan suatu kesalahan dan boleh, apabila disabitkan, didenda tidak melebihi lima puluh ribu ringgit atau dipenjarakan selama tempoh tidak melebihi tiga tahun atau kedua-duanya.
(5) Tiap-tiap orang yang membuat perjalanan dengan suatu kenderaan perkhidmatan awam hendaklah, apabila dikehendaki supaya berbuat demikian, menunjukkan bukti pembayaran tambang kepada seorang pengendali berlesen perkhidmatan kenderaan perkhidmatan awam atau kepada pegawai diberi kuasa pengendali berlesen suatu perkhidmatan kenderaan perkhidmatan awam untuk memeriksa pembayaran tambang.
(6) Bagi maksud seksyen ini, “bukti pembayaran tambang” termasuklah tiket dan kad elektronik yang dikeluarkan bagi maksud pembayaran tambang atau apa-apa keterangan lain yang memuaskan mengenai pembayaran tambang sebagaimana yang dinyatakan dalam peraturan-peraturan yang dibuat di bawah perenggan 252(1)(ty).
(7) Seseorang yang enggan, apabila diminta dengan sah, untuk membayar tambang yang sepatutnya bagi jarak yang dilaluinya, melakukan suatu kesalahan dan boleh, apabila disabitkan, didenda tidak melebihi satu ribu ringgit atau dipenjarakan selama tempoh tidak melebihi tiga bulan atau kedua-duanya.
(8) Jika apa-apa pertikaian berbangkit tentang tambang yang dikira mengikut jarak, pertikaian itu hendaklah dirujukkan—